

سهراب لشکری* همانطوری که می دانیم لازمه توفیق در هر امری وقوف و آگاهی کامل و شناخت پارامترهایی است که ممکن است به نحوی مثبت یا منفی در امر مورد نظر مؤثر واقع شوند. توسعه اقتصادی و اجتماعی در هر جامعه ای دستآورد آن جامعه محسوب می شود و در محتوا و نمود دارای مختصات فرهنگی است و هدف از توسعه ایجاد زندگی پرثمر مادی و معنوی است که توسط فرهنگ تعریف می شود. به این ترتیب می توان گفت: «توسعه دستیابی فزاینده انسان به ارزش های فرهنگی خود است». زمانی که اعضای یک گروه اجتماعی با یکدیگر همکاری صادقانه داشته باشند گرایشات آن در جهت اهداف گروه شکل واحد و یکپارچه به خود می گیرد. و بالعکس وقتی که بین اعضای گروه تفرقه و ستیز حکمفرما باشد یگانگی گروهی از هم می پاشد و تعارض و ستیزه جویی جایگزین همکاری و معاضدت گروهی می گردد. به قول مولوی، شاعر فرزانه: ای بسا هندو و ترک همزبان ای بسا دو ترک چون بیگانگان بس زبان محرمی خود دیگر است همدلی از همزبانی بهتر است مهربانی خویشی و پیوندی است مرد با نامحرمان چون بندی است قبل از پرداختن به اصل موضوع ضرورتاً به چند سؤال باید پاسخ داد: 1-آیا فرهنگ مردم ممسنی دارای تعارضات درونی است؟ 2-آیا این تعارضات ناشی از مهاجرت از روستا به شهر است؟ 3-آیا این تعارضات را دیگران برای بهره کشی و رسیدن به منافع شخصی دامن می زنند؟ 4-این تعارضات بیشتر چه زمانی خودنمایی می کند؟ الف): در پاسخ به سؤال اول باید گفت فرهنگ وقتی مجموعه آداب، رسوم، سنت ها و ارزش های مادی و معنوی یک جامعه تعریف می شود چگونه این مجموعه می تواند معارض یکدیگر باشد؟ اگر این چنین بود اصلاً مجموعه ای به نام ایل ممسنی به وجود نمی آمد. ب): در ممسنی مهاجرت یک امر درونی است. این جابجایی ممکن است از جهت مادی عوارضی برای مهاجر و مهاجرپذیر به همراه داشته باشد ولی چون در ارزش ها بی تاثیر است عوارض آن ناچیز و قابل محاسبه نیست. ج): در جواب سؤال سوم باید گفت متاسفانه این عامل یکی از مهمترین عواملی است که سدراه توسعه و ترقی این منطقه زرخیز و مانع از قوه به فعل درآمدن استعدادهای غنی، طبیعی و انسانی آن بوده است که در گذشته و حال فرد و یا افرادی با عنوان کردن برای رسیدن به منافع هرچند کوتاه مدت خود، آن را دامن زده اند. *کارشناس علوم اجتماعی از دانشگاه اصفهان حضور و ظهور واژه طایفه گرایی در ممسنی را باید به دو برهه زمانی در تاریخ ممسنی تقسیم نمود: 1-طایفه گرایی و عاملان آن پیش از انقلاب 2-طایفه گرایی و عاملان آن پس از انقلاب علامه طباطبایی در تفسیر این آیه گفته است: 1-از این نابسامانی فقط گروه محدودی که هدفشان منافع شخصی و ثروت اندوزی است استفاده خواهند برد. 2-عدالت و مساوات عملی نخواهد شد در نتیجه حق به حقدار نمی رسد. 4-آن دسته از افراد شایسته و واقع بین که هدف خدمت عمومی دارند از صحنه کنار رفته و بلااثر می مانند. 8-قوم گرایی، باعث عدم اعتماد کلی آیندگان نسبت به شهرستان خود خواهد شد. 9-فرصت طلبها و ضدانقلابیون از آب گل آلود ماهی می گیرند. 13-صاحبنظران نسبت به مسائل شهرستان بی تفاوت و بی رغبت می شوند. 17-قوم گرایی باعث عقب ماندگی و محروم شدن شهرستان از پیشرفت های سریع و مدرن قرن حاضر خواهد بود. 18-و بالاخره با این روند در سال های آینده مشکلات شهرستان بیشتر و به نقطه جبران ناپذیری می رسد.
امتياز : | نتيجه : 3 امتياز توسط 3 نفر مجموع امتياز : 14 |
